Şimdi Okullu Olduk :)

Ali Kemal bu yıl anaokuluna başladı. Kreşi artık sevmemeye başladık Ali Kemal kreşi her gördüğünde ağlıyor, huzursuz ve endişeli oluyordu. Konuşamadığından endişesinin sebebini öğrenemedik ama çok açık birşeyler meleğimizi üzüyordu. Bu sebepten ötürü okulunu değiştirmeye karar verdik ve anaokuluna kaydını yaptırdık. İlk hafta uyum haftası olduğundan günde iki saat okula götürmemiz istendi. Uyum haftasında Ali Kemal gayet iyiydi çünkü ilk hafta beraberdik. İkinci haftaya geçiş olunca işler değişti. Ali Kemal ayrılacağını anlayıp hergün ağladı ve devam ediyor. Her sabah beni de sınıfa sokup kucağımdan çıkmıyordu , öğretmeni daha yeni ve küçük olduklarından girmeme izin veriyordu. Ayrılırken hem Ali Kemal hemde ben üzülüyorduk ve her ayrılışta çok ağlıyordu. İlerleyen günler nasıl olur bilinmez. 

Birazda ayrılıktan olsa gerek hastalanıp ateşlendi. Ateşten dilinde, bademciklerinde, dudaklarında yaralar çıktı. Kaç gece çığlıklarla ve ateşten dolayı kabuslarla uyandı. Acilde serum takıp, ilaç verdi doktor. İlaçları içirmek tam bir işkence oldu hem onun hem bizim için tatlarını hiç mi hiç sevmedi. Hee bu arada fakültede ultrason günü geldi çattı hemde okulun ilk gününe denk geldi. Büyük sıkıntılarla ultrasonu çektirdik. 2 ay sonraya  tekrar ultrasyon günü verdi doktoru.

 Ali Kemal ultrasonu bebekliğinden beri hiç sevemedi. Meleğim 6 buçuk aylıkken böbrek ameliyatı oldu. Ateşler içerisinde baygın şekilde hastahaneye götürdük yapılan kültürde enfeksiyonu 1500 civarı çıktı. Hemen yatışı yapılarak tedaviye başlandı ve tabi sebebi araştırıldı. Yapılan tetkikler sonunda sol böbreğinde çıkışın darlığına bağlı genişleme olduğu anlaşıldı. Acilen ameliyat olması gerektiği söylendi. Bir enfeksiyonu daha küçücük böbreği kaldıramazmış :( 

Bir haftanın ardından enfeksiyonu düştü ve fakülteye sevkimiz yapıldı. Fakültede büyük bir araştırma başladı holter, sondajlı ultrason ve daha aklıma gelmeyen birkaç cihaza bağlandıktan sonra teşhis tamamen koyuldu. Sol böbrekte 'up darlık'. Acil ameliyata alındı. 

Ameliyathaneye kadar sana eşlik etmeme izin verdiler. En kötüsüde ameliyat elbisesini giydirmek ve ameliyat masasında seni bırakmak oldu. Senin minicik karnına neşter değdi aman allahım düşünmesi bile bu kadar kötüyken nasıl bırakıp gidebildim seni :((  Ama mecburduk sen çok hastaydın meleğim iyileşmenin tek yolunun bu olduğunu söyledi doktorlar... Herşeyi senin biran önce iyileşmen için yaptık bebeğim.

Ben ameliyathaneden çıkarken sen  hala ağlıyordun meleğim. 3 buçuk 4 saatin ardından ağlamaktan sesi kesilmiş yüzü kıpkırmızı olmuş bir melek geldi. Ahh bebeğim bir bilsen ne kötüydü o gün... Her yerinde hortumlar vardı hee birde böbreklerin çabucak iyileşsin diye kateter taktılar böbrek çıkışınla idrar kesesine. 2 gün narkozun etkisinden olsa gerek sürekli uyudun meleğim senin için çok endişelendik...

4-5 günün ardından taburcu edildin. ŞÜKÜRLER OLSUN şuan durumun çok iyi. Allah bir daha acı günler yaşatmaz inşallah... Seni çok seviyoruz meleğim sevgine eşdeğer hiçbirşey yok hayatta..