Evet bu bir "kış" Masal'ıydı...
Hayatımıza yeni, güpgüzel bir anlam yükleyen...
Her yeni güne iyikilerle ve şükürlerle başlamamıza sebep...
En güzel keşkelerim ve en büyük duam...
Kokusunu her duyduğumda benliğimden geçirip, sarhoş eden...
Her sabah bana cenneti tekrar tekrar gösteren...
Gönlüme nakış nakış sevgiyi işleten...
3 ay, 15 hafta, 107 gündür hayatımıza anlam katan...
Ve tarih 4 Aralık 2015
Günlerden Cuma
Saat sabah 10:20
Dünya ya gözlerini açtın... Evet kızım sen doğdun. İşte O an
kızım, ağlamak istedim hemde hıçkırarak. O kadar
mutluydum ki... Sevdama, sevincime ağlamak istedim ama
yutkundum sadece yutkundum ve sana sımsıkı sarılıp,
cennet
kokunu içime çektim. Kendi benliğimi, eksik yanımı buldum.
Meğer sen yokken bir yanım hep eksikmiş, ben şimdi tam
olmuşum. Hala düşündükçe boğazım düğümleniyor... Tarifi
zor, kelimeler kifayesiz. Bu bir mucize... Sadece mucize...
Hoşgeldin mucizem, ömrüm, göz bebeğim, en güzel
melodim, ışığım, umudum, huzurum, mutluluğum,
herşeyim... İyiki
doğdun, iyiki benim oldun. Küçük sarayın koca
"prensesi"
SENİ SEVİYORUZ
tahmini zor...
0 yorum:
Yorum Gönder