Sonunda tuvalet maratonumuzu, bir hayli zor parkurlarla bitirdik...
Daha önceki yazılarımı okuyanlar bilir, epey dertliydim bu konuda. Yaklaşık 6 aydır aynı yerde dönüp dolaşıyorduk.
Başına gelmeyen bilemez; bu süreç, bizi en az Ali Kemal'e konuşmayı öğretmek kadar yordu.
Ama ŞÜKÜR artık tuvalet sıkıntısı, anılarımızda kaldı.
Ama ŞÜKÜR artık tuvalet sıkıntısı, anılarımızda kaldı.
Ali Kemal bizim götürmemizi yada sormamızı beklemeden, kendi başına tuvalet ihtiyacını görür oldu.
Hatta kazaları bile biz görmeden ortadan kaldırıyor :)
Helal benim bebeğime :) Yine mutlu son <3
Bu aralar aktivitelere ara verdik, bu büyük sorunu hallettik artık aktivitelere ufaktan başlama zamanı...
Darısı, tuvalet eğitimine başlamış annelerin başına :)
sizin adınıza çok sevindim darısı daha başlamamış olan beim başıma :))
YanıtlaSilÇok sağolun bizim için çok uzun bir süreçti hiç bitmeyecek zannettik...Aynen darısı sizin başınıza umarım sıkıntısız, küçük kazalarla hallediverirsiniz :)Kocaman Sevgiler...
YanıtlaSilayy darısı bize. Benim kız külota özendi, şimdilik haber vermiyor ama külot giymek istiyor, yavaş yavaş konuya giriyoruz kendi isteğiyle. bize şans dileyin.)
YanıtlaSilMaşallah ya külot giymek istemesi bile, sizin için çok güzel bir başlangıç. Ufaktan tuvaleti tanıtmayı başlama zamanı gelmiş :)Bol şanslar... Güzel haberlerinizi bekliyorum :)Kocaman Sevgiler...
YanıtlaSilÇok sevindim :)
YanıtlaSilÇok sağol canım :) Siz hallettiniz mi bu sorunu?
YanıtlaSilAtipik otizmli 3,5 yaşında bir canavarın annesi olarak tüümm kalbimle darısı başıma diyorum.. :)
YanıtlaSilAynen Seldacigim darisi sizin basiniza İNSALLAH :-)
YanıtlaSil